Door Frank Tijdens de Vuurtoren trail had ik voor het eerst in lange tijd weer flink last van mijn knie. Ongeveer een maand later tijdens mijn eerste (mini) ultra speelde hij weer op. Hoogste tijd om te kijken wat ik er aan kan doen!
Bij beide trails had ik veel pijn aan mijn rechterknie. Die begon na een kilometer of 35-40. Waar ik me tijdens de Vuurtoren trail er nog door uit het (lopers)veld liet slaan, ben ik bij Hart van Drenthe aan het experimenteren geslagen. Diep hurken en een stukje wandelen zorgde ervoor dat ik weer een stukje verder kon hobbelen. Dat heb ik verschillende keren moeten herhalen totdat ik de finish overging.
Na de lange rit naar huis vanuit Drenthe had ik verwacht niet meer te kunnen lopen. Maar ik stapte verrassend fris de auto uit. Er lijkt dus niet iets echt stuk te gaan, maar wel flink te verkrampen. Maar wat dan precies en waarom … ?
Ik herinner me uit het boek Missie Marathon van Mariska van Sprundel dat zij een loopanalyse had laten uitvoeren na aanhoudende klachten. Ik besluit eens te Googlen wat ik in de buurt kan vinden. Het blijkt dat er verschillende sportartsen zijn die zo’n analyse kunnen uitvoeren. Degenen in mijn regio krijgen echter niet heel overtuigende recensies. Ik besluit mijn actieradius wat te vergroten en kom terecht bij Sportgeneeskunde Midden Nederland (SMA) in Amersfoort. Hele goede reviews, een heldere website en een erg vriendelijke dame aan de telefoon die mij weet te vertellen dat ze diezelfde week nog een plekje beschikbaar hebben voor een loopanalyse. Oh ja, de kosten worden ook nog eens vergoed door de zorgverzekeraar als je aanvullend bent verzekerd. Nice 🙂
Al vrij snel na het telefoongesprek ontvang ik instructies en inloggegevens voor het portaal van SMA. Hier kan ik mijn gegevens verder aanvullen en er staat een vragenlijst klaar. De vragenlijst gaat in op hoeveel ik sport en wat voor klachten ik heb. Uiteraard dien je deze voor je afspraak in te hebben gevuld.
SMA zit op een industrieterrein dat goed te bereiken is met zowel de auto als het OV. Je kunt voor de deur gratis parkeren. Bij binnenkomst worden we vriendelijk ontvangen door de receptioniste. Ze wijst me waar de kleedkamers zijn. Deze zijn voorzien van kluisjes en douches. Ik kleed me om in mijn hardloopkleren.
Ik heb zowel mijn wegschoenen als mijn trailschoenen meegenomen. De eerste hebben mogelijk een duidelijker slijtageprofiel en corrigeren daarnaast voor overpronatie. Mijn trailschoenen zijn degenen waarop ik mijn lange afstanden loop en daarom sowieso kandidaten voor nadere inspectie.
We worden uit de wachtruimte opgehaald door een heel sympathieke fysiotherapeut. Na een uitgebreide anamnese volgt een nog uitgebreider lichamelijk onderzoek. Staan, staan op een been, liggen, draaien, kniebuigingen, aan mijn been trekken. Zo moet een hond zich voelen bij de dierenarts.
Nu ben ik al verschillende keren bij verschillende fysio’s geweest voor hardloopklachten, maar zo’n grondig onderzoek als dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ik hoor dat ik bijzondere voeten heb. Er was een tijd dat ik blij was geweest met dit ‘compliment’, maar inmiddels weet ik beter. Ze blijken een combinatie van verschillende afwijkingen te hebben. Maar gelukkig niets wat reden geeft tot dit soort klachten.
Vervolgens gaan we naar een andere ruimte waar een loopband staat. Zowel achter als naast de loopband staat een hogesnelheidscamera. Hiermee worden mijn inspanningen op de loopband vastgelegd en kunnen ze framepje voor framepje worden geanalyseerd. Mijn T-shirt moet uit om de beweging van het bovenlijf goed te kunnen zien.
Ik begin met wandelen met blote voeten, gevolgd door een stukje hardlopen met blote voeten. De loopband is voorzien van druksensoren, waardoor goed kan worden geregistreerd waar op mijn voet ik land. Hierna volgt het lopen met schoenen; eerst de wegschoenen en daarna die voor de trails.
De opnames en informatie van de druksensoren worden verwerkt door een applicatie op de computer in dezelfde ruimte. De fysio vergelijkt alles met elkaar, probeert relaties te leggen en … denkt dat hij iets heeft gevonden! Hij laat het ons zien: mijn rechterknie (degene die moeilijk doet) valt een klein beetje naar binnen bij het landen. Het is niet heel veel, maar herhaal het maar lang genoeg en de kans bestaat dat je er last van krijgt.
Mooi! We hebben een aanknopingspunt. En nu? Ook daar heeft de fysio een antwoord op. De heup en bilspieren dienen, vooral rechts, versterkt te worden. Hij geeft meteen al een paar oefeningen en belooft er in het verslag nog een paar te zetten. Het advies is om de andere dag de oefeningen te doen en dan te kijken of de klachten minder worden.
Met nog 3 weken te gaan tot de Koning van Spanje wordt het krap. Heel krap. Maar misschien dat 3 weken oefenen net genoeg is om, met beleid, de drie dagen vol te kunnen maken. Hoe dan ook ben ik heel blij om een oplossingsrichting te hebben. Is het over 3 weken niet opgelost, dan hopelijk over 1,5 maand. Er staat namelijk nog veel meer op de planning dit jaar.
Een paar dagen na het onderzoek ontvang ik een e-mail dat het rapport online staat in mijn persoonlijke omgeving. Ik tref daar het deel van de video-opname aan dat het naar binnenvallen van de knie goed illustreert, inclusief ingetekende lijnen om de hoeken te laten zien. Verder een rapport met daarin de oefeningen, heatmaps van de loopband en allerlei andere coole meetwaarden.
Ongeacht of we nu de oorzaak hebben gevonden, ben ik erg tevreden over deze loopanalyse. De fysio beschikt over erg veel kennis, de faciliteiten zijn uitstekend en het rapport met de bevindingen is erg bruikbaar. Heb je een klacht waar je de vinger maar niet op kunt leggen, dan kan ik je deze loopanalyse van harte aanraden! Nu eens kijken of ik ook deze foutjes weer gladgestreken krijg 🙂
Tot slot nog de oefeningen die ik heb gekregen: